Konuşurken hava ihtiyacını karşılayabilmek amacıyla az ya da çok duraklamalar yapmak gerekir. Çünkü ses belirli bir süre uzatılabilir fakat sonunda soluk tükenir, duraklayıp tekrar soluk almak mecburiyetinde kalınır. Bazen de farkında olunmadan çok hızlı konuşulur. Bilhassa heyecanlanılan vaziyetlerde duraklamalar unutulup hızlı konuşulur.
Bu da konuşmanın çarpıcılığını büyük oranda azaltır. Duraklamalar, konuşmayı daha çarpıcı bir hâle getirir.
Ayrıyeten konuşurken duraklamalara genellikle önem verilmez. Sık sık ve kısa duraklamalar yapılmazsa bol ve derin soluk alma ihtiyacı duyulur. Bu durum da gürültülü soluk almaya sebep olur. Gürültülü soluk alma diksiyon açısından önemli eksikliklerden birtanesidir.
Bunu için soluk tükeninceye kadar beklemeyerek çabuk, hissettirmeden soluk alınmalıdır fakat diksiyonda bu duraklar gelişigüzel yapılamaz. Duraklar cümlelerin anlamına göre düzenlenmelidir. Çünkü noktalamanın anlam yönünden çok büyük önemi vardır.
Örneğin, önemli bir bilgi vermeden önce ya da verdikten sonra kısa bir süre duraklanırsa söylenecek, üzerinde durulacak bilginin çarpıcılığı artmış olur. Aksi halde konuşmanın genel havası içinde çarpıcılığı kaybolur ve verilmek istenen mesaj tam anlamıyla verilemeyebilir.
Durak, söylenen veya okunan bir yazının solunum yerlerinin oluşturduğu, söz söyleyenin yorulmasına engelleyen beklemelerdir. Bu konu üzerinde “Söz Noktaları” başlığı altında yeniden durulacaktır
